EEN

Het begint met een, it all starts with one. Die man die uit pure frustratie zichzelf in brand stak in Tunesie ontketende ongeweten de Arabische Lente.
De hand die de eerste steen die in oktober 1989 uit De Muur in Berlijn wrikte.
Die man die daar stond en bleef staan.

It all starts with one...

Dat besef ontroert me, net als deze foto en dit liedje van Ane Brun.

X mas

Op YouTube kwam ik, zoekend naar een stemmige Kerstclip, dit tegen: muziek van de Syrisch-Armeense (en dus christelijke) zangeres Lena Chamamyan. Hoe zou het nu met haar en haar familie zijn?

Vrede, ja dat zou mooi zijn, heel mooi. 

211212

Morgen het einde van de wereld volgens de Maya kalender, maar vandaag al het T-shirt. Dit dankzij Hugh van The Gaping Void. Ik heb eerlijk gezegd best wel zin in een feestje. En ik ben beslist niet de enige.

Ik verwacht niet dat de wereld vergaat, en ook niet dat de Noord- en Zuidpool gaan kantelen. Als er iets anders moet, dan is het dat ik hoop op meer gratie en generositeit tussen mensen. Verder heb ik vooral te doen met de bewoners van Bugarach in Frankrijk. Hun dorp ligt bij een -volgens de New Age magische- berg, de Pic de Bugarach.

Pic de Bugarach

Gelukkig is het gebied afgezet door de politie. Het lijkt me niet goed voor berg en dorp om te worden overspoeld door Einde-der-Tijden toerisme. Maar ik kan er natuurlijk naast zitten.

Mocht de wereld wel vergaan, neem dan mij en mijn totale familie en vriendenkring in een grote klap mee. Vaag ons allemaal tegelijkertijd weg. In tegenstelling tot de Doomsday Preppers zie ik er totaal geen brood in om zonder mijn naasten, of met slechts een klein clubje 'uitverkorenen' te overleven. Alleen met je kleine kringetje in een ark (er zou een zondvloed kunnen zijn) of in een bunker (er zou een aardbeving/ijstijd komen) lijkt mij de absolute hel, met dank aan Sartre.

Moordwijven

Vandaag staat in het teken van twee geweldige vrouwen, moordwijven. Om te beginnen heb ik via Uitzendinggemist gekeken naar de laatste aflevering van Penoza II. Wat is dat goed, wat een serie. Aan de personages is zorg besteed, er wordt prima geacteerd, de plot zit ingenieus in elkaar en het is geloofwaardig. Monic Hendrickx als Carmen verandert van een onwetende echtgenote van een crimineel in een wrekende weduwe, die als een leeuwin strijdt voor haar kinderen.

's Avonds samen met M. naar een concert van Bettye Lavette. Het was mijn cadeau voor haar verjaardag. Bettye Lavette en haar soul ken ik al sinds ik in de jaren tachtig 'Let me down easy' van haar hoorde. Ik had een goed concert verwacht, maar het was geweldig! Bettye is 66, ziet er geweldig uit en heeft een stem die zowel schuurpapier als satijn kan zijn. Maar bovenal heeft ze een geweldige expressie, in haar lijf en stem. Met een sierlijk handgebaar accentueert ze een gitaarloopje of een drumroffel. Zo mooi, zo raak. Tussen de bedrijven door vertelde ze dat ze bij een Nederlands label 'Let me down easy' uitbracht, dat ze hier een comeback maakte, dat ze hier voor het eerst op een gevel in lampjes haar naam zag. Veruit het beste concert dat ik in lange tijd meemaakte.

BETTYE'S BAND: Back: Darryl Pierce (drums), Charles Bartels (bass), Brett Lucas (guitar), Alan Hill (Music director, keyboards)
Front: Bettye LaVette, and Robert Hodge (Tour Manager)

"Ms. LaVette’s bruised, caustic, adamant voice plunges into every line, coming through the songs as an unflinching survivor." - New York Times

Hushpuppy en haar wereld

Beasts of the Southern Wild, ik kan die filmtitel maar niet onthouden. Heel jammer, want het is een van de beste films die ik de laatste jaren heb gezien.

En het is een reden om snel, heel snel eens naar New Orleans te gaan. Nu heb ik daar al zin in sinds ik de muziek van Dr. John hoorde en las over de HBO serie Treme.

Beasts of the Southern Wild speelt zich af in The Bathtub, een stuk moerasland vlak bij New Orleans, waar de 6-jarige Hushpuppy leeft met haar alcoholische vader. Door haar ogen bekijken we haar omgeving. Het is een wereld,  die ruig, heftig maar ook magisch en echt is. Waar ongepolijste, lieve mensen wonen die ondanks alle armoede het recht op eisen om hun zelfrespect te bewaren. Er wordt veel gezopen, gefeest, vis gevangen en vanuit de tenen geleefd. Als het water stijgt, blijven de mensen van The Bathtub waar ze zijn, want dat is hun huis, ook al hebben de autoriteiten andere plannen met hen.

Quvenzhané Wallis speelt Hushpuppy, de hoofdpersoon, een wijs en moedig meisje; zelden zo onder de indruk geweest van een actrice. Beasts of the Southern Wild is ontroerend, origineel, heeft prachtige muziek en blijft je bij. Wat een debuut van regisseur Benh Zeitlin en wat een hoofdrolspeelster!

Kwetsbaarheid

Van vriendin L. kreeg ik dit toegestuurd. Een TED X talk van Brene Brown. Interessant en mooi. Bedankt!

Cadeautje

Vandaag is het cadeautjesdag. Om te beginnen kwam er een mailtje binnen vanochtend waarop ik hoopte, maar dat ik niet (meer) verwachtte. Heel fijn.

Bovendien liggen er lieve kaarten in de brievenbus van collega's, bovenop alle aardige berichten die ik de afgelopen tijd al ontving.

Verder krijg ik vanmiddag een tijdelijke voortand (sinds 17 september j.l. ben ik 'Missing Front Tooth' Ado), waar ik heel blij mee ben en waarvoor ik mijn tandarts niet genoeg kan danken, want hij matst me hiermee. Ik kan niet wachten! Echt, communicatie zonder voortand is een hachelijk gebeuren.

En gaat het beter met de vriendin van G., die ernstig ziek is en nu medicatie heeft gekregen waardoor ze zich veel en veel beter voelt. Het eten smaakt haar weer, ze heeft weer meer kleur. We hopen allemaal dat deze behandeling haar zal genezen. Heel veel sterkte!

www.12121212.nl

Tot slot is het 12-12-12, om 12 minuten over 12 was het cadeautjes weggeefmoment. Ik wist pas sinds kort hiervan en heb het me wat makkelijk gemaakt. Leuk was het zeker, om een wildvreemde te verrassen met een cadeautje (bloemen). Dat gelukkig gracieus werd aangenomen. Volgend jaar weer!

Oh Yoko!

Yoko Ono is zo iemand die ik dolgraag eens zou willen ontmoeten. Zij fascineert me mateloos. Kunstenaar, free spirit, weduwe van de uber Beatle John Lennon en hoogst origineel. Deze week presenteerde ze ook mode gebaseerd op tekeningen die ze lang geleden voor Lennon maakte, provocerend en speels. Ik werd er blij van. Jammer dat de jongen met de 'Dream' hoodie niet ietsiepietsie vrolijker kijkt.

Wie wil weten hoe de originele tekeningen (het huwelijkscadeau van Yoko voor John!) er bij benadering uit gezien hebben, krijgt hier een indruk: OCTV PRESENTS: AN ANIMATION OF YOKO ONO FASHIONS FOR MEN - OPENING CEREMONY

Alchemie

Een paar citaten:

'The world survives by those who have generosity of spirit.
But is owned by those who have none.'

'Innocence is a gift at fourteen. A disaster at forty.'

'Petty success is a disaster.'

Ja, ik lees een geweldig boek: 'The Alchemy of Desire' van Tarun J. Tejpal uit 2005. Het is vertaald in het Nederlands en uitgegeven door De Geus als 'De alchemie van verlangen'. Lezen!