De Syrische cartoonist, de samenzwering en de steun

Ali Farzat, afbeelding: www.muftah.org

Vorige week stond ik oog in oog met iemand die ik erg bewonder: de Syrische cartoonist Ali Farzat, een moedige en lieve man. De Europese Unie had in de Centrale Bibliotheek in Amsterdam een debat georganiseerd dat om hem draaide en waarbij hij gesecondeerd werd door twee politici uit het Europees parlement: Kati Piri van de PvdA en Marietje Schaake van D66.

Het is fijn om te zien dat het -ondanks alles- goed gaat met Farzat. Een paar jaar geleden werd hij op gruwelijke wijze te grazen genomen door de geheime dienst van het regime van Assad. Agenten van deze dienst ontvoerden hem, braken zijn handen. Gelukkig heeft hij het er levend vanaf gebracht en tekent hij nog steeds. Hij woont sinds een paar jaar in Koeweit, mentaal ongebroken: hij kan nog steeds lachen.

Hij vertelde zijn verhaal aan een gehoor dat verbazingwekkend genoeg zo goed als louter uit witte mannen van middelbare leeftijd bestond. Ik vroeg me af waar de Syriers waren, er moeten er toch inmiddels heel wat in Nederland zijn.

Hoewel Farzat zeker interessante zaken te melden had, verbaasde hij me ook met zijn ideeen over de oorlog in Syrie. Volgens hem werken ISIS en Assad samen! Of liever: zijn zij in feite hetzelfde. Wat betreft het Midden-Oosten ben ik veel gewend als het gaat om samenzweringstheorieen. De moord van Kain op Abel, de moord van Rabin, 9/11, Charlie Hebdo. Je kunt het niet zo gek bedenken of er circuleren wel samenzweringstheorieen over in opklimmende graad van gekte en perversie.

Afbeelding: www.amnesty.nl

Maar dit sloeg echt alles! Gelukkig dacht de Koerdisch Syrische jonge man naast mij (een van de weinige Syriers die er wel waren) er anders over. Helaas kreeg hij amper de tijd om zijn intelligente vragen te stellen. Zelf stelde ik de vraag hoe het zat met de rol van Saudie-Arabie in het conflict en bij de opvang van vluchtelingen. Daar kreeg ik -helaas- geen antwoord op.

Zowel Marietje Schaake als Kati Piri waren buitengewoon kritisch over de rol van Europa: het Europees Parlement had te laat en te weinig gedaan. Ze gaven eerlijk toe dat ze vaak onmacht en frustratie ervoeren. Op de huidige vluchtelingencrisis was bijvoorbeeld weinig adequaat gereageerd, terwijl duidelijk was dat in de regio miljoenen mensen werden opgevangen en er meer en meer vluchtelingen naar Europa kwamen en komen.

Bij de nazit hoorde ik van de moderator, de arabist Leo Kwarten dat in Damascus op dit moment een ongekende vrijheid heerst. De geheime politie heeft wel wat beters te doen dan de eigen burgers te bespioneren. En: 'Al houden ze niet van Assad, heel veel mensen steunen hem nog steeds.' Vaak ook omdat hij de enige optie is voor ze: 'Als zijn regime valt, worden de Alevieten in Syrie allemaal vermoord'.