Bijvoorbeeld dat Beck net zo bijzonder en eigenzinnig is als David Byrne. En dat Beck allemaal superoriginele dingen doet, waar het plezier van afspat. Een voorbeeldje: samen met een groep bevriende muzikanten kiest hij een plaat uit van een andere artiest. En eens in de zoveel tijd komen ze dan bij elkaar om -zonder dat ze tevoren gerepeteerd hebben- een cover van een van de nummers van die plaat te maken. Gewoon een paar uur just for fun spelen. Zo werken ze na verloop van tijd de hele plaat af. Het resultaat daarvan zet hij op zijn site.
Nu heeft hij weer wat nieuws bedacht, eigenlijk is het zo ouderwets dat het weer heel hip is. In plaats van een cd verschijnt er half december een boek van hem met de bladmuziek van twintig nieuwe liedjes van zijn hand, de 'Song Reader'. Hij heeft de muziek gecomponeerd, maar de bedoeling is dat anderen de liedjes tot leven brengen door ze uit te voeren. Op zijn site kun je weer doorklikken naar
allerlei versies van deze liedjes, zoals 'Old Shanghai' (dat doet denken aan liedjes uit 'The Singing Detective') en 'Do We? We Do!', dat doet denken aan honky tonk muziek. Maar het is de bedoeling dat iedereen er zijn eigen draai aan geeft en dat gebeurt zeker in de verschillende versies. De 'Song Reader' is prachtig geillustreerd en uitgegeven door McSweeney's, een uitgeverij die de meest mooie en bijzondere boeken uitgeeft. Ik kan geen noot lezen, maar dat boek wil ik hebben!
Om de een of andere reden doet 'Do We? We Do!' me erg denken aan een liedje van Leonard Cohen, 'First we take Manhattan'. Ter vergelijking een versie van Boris Bukowski, die ik niet kende, maar wel erg bijzonder vind.
No comments:
Post a Comment