Alors on danse is rap, house en klinkt aanstekelijk. Het zou gewoon een leuk nummer zijn, als daar niet de mooie en melancholieke stem (en dito tekst) van Stromae bij zat. Stromae, zoon van een Rwandese vader en een Vlaamse moeder, maar geboren en opgegroeid in Brussel; is enerzijds het summum van cool, anderzijds kwetsbaar en gevoelig. Heel bijzonder.
En hoe swingend en vrolijk klinkend ook, eigenlijk hebben al zijn nummers een ondergrond van verdriet. Bijvoorbeeld bij een ogenschijnlijk opgeruimd liedje als Papaoutai (dat bij nader inzien het missen van een vader als onderwerp heeft).
Of het prachtige, maar ook wrange Formidable, opgenomen met een verborgen camera. Op de een of andere manier weet Stromae het (zijn, maar ook ons) onvermogen te vangen in buitengewoon dansbare muziek en daarmee ontroert hij en zet hij je letterlijk in beweging en aan het denken en voelen.
Dank Ado! Kende wel zijn muziek maar niet zijn vids. Prachtig en ontroerend. Zo ruim 2,5 jaar na de dood van mijn vader kan ik nog altijd mee met dat jochie in Papaoutai. De bijna onverslaanbare drang om hoe dan ook te zijn zoals pa, omdat alleen gaan nog te vroeg komt en onbegrijpelijk. Ook al bevries je zelf compleet. Een hoge prijs maar een verliezende strategie, zeker als er niemand is om je dat verlies te laten weten. Prachtige luchtige en tedere dans. Dank bis.
ReplyDelete