This Big Hush

Een paar dagen geleden drong het tot me door: ik val op Barry Andrews. Barry weet hier helemaal niks van, en dat is goed zo; we spreken af dat het onder ons blijft.

Het is  Barries stem waar ik helemaal week van word. In een grijs verleden (nou ja, de tachtiger jaren) was Barry de voorman van Shriekback. Een volkomen ondergewaardeerde band, die bekend werd met een geweldig nummer: 'All lined up'. Een song die zo ijzersterk is dat hij (of is het zij) zich moeiteloos kan meten met andere supergeile liedjes als 'Emotional Rescue' van de Stones, 'Sexual Healing' van Marvin Gaye, 'Step into this room and dance for me' van Madrugada, Etienne van Guesch Patti en 'Follow me home' van Dire Straits, om er een paar te noemen

Een ander oud en sexy Shriekback nummer is 'This Big Hush', een song over verlangen en over een  supervruchtbare mysterieuze oersoep waarin alles wil paren en zich voortplanten; sexualiteit als levensprincipe. Ik kan het niet anders onder woorden brengen. En dan die stem van Barry! Op internet vond ik een versie van Shriekback, maar ook een nieuwere van Barry. En eigenlijk is die nog mooier en sensueler. Wow. 

Sindsdien begeef ik me elke avond naar mijn bedje, sluit ik mijn ogen en neurie 'This Big Hush' alvorens in slaap te vallen. Ik hoop op lucide dromen (zo’n droom waarin je zelf handelend optreedt) waarin Barry aan de rand van mijn bed zit en mooie zinnen in mijn oor fluistert met die heerlijke stem van hem. Voor mijn part somt hj een boodschappenlijstje op: broccoli, koffiemelk, brood, ja brood, rode wijn en nectarines. Ik hou mijn ogen gesloten, het licht hoeft niet aan; er moet immers iets te raden blijven. Barry pelt geduldig de lagen flanel (het is herfst aan het worden) van mij af en vlijt zich naast me neer. En dan treed ik doortastend op, zo van; wij zullen ons samen niet vervelen.

In mijn droom val ik later voldaan naast Barry in slaap. Ssst.