You Only Live Once, YOLO. Dat je maar een leven hebt (buiten beschouwing gelaten wat ons volgens diverse religies na overlijden wordt beloofd) is een reden om er zuinig op te zijn, zou je denken. Mis. Je leeft maar een keer, dus haal het onderste uit de kan. Asociaal zijn, onverantwoordelijk, gevaarlijk, natuurlijk, al is het maar een keertje. Dus zuip je (zie T shirt) een fles Jagermeister leeg. Stel je voor dat je die diepgaande en inspirerende ervaring niet zou hebben weggetikt! Zelfs ik heb inmiddels zo'n moment achter de rug en dat terwijl de engste/riskante dingen die ik doe doorgaans niet verder gaan dan af en toe roken, door het rode licht rijden en de Domtoren beklimmen.
Luister en huiver. Ik was op excursie naar het kerkhof (echt, zoiets verzin je niet). Het was een mooie maandag en ik had de zaterdag tevoren op de radio gehoord over eetbare planten in het wild (ook dit is te checken bij de TROS Nieuwsshow). Op het kerkhof schoot me iets te binnen over het eten van dennentopjes. Dat leek me wel wat, ik had al daslook gezien en ook nog wat bomen met naalden. En dat heb ik toen maar gedaan, een topje hier en een topje daar. Een uur later hoorde ik tijdens dezelfde rondleiding dat wat ik had aangezien voor dennen, in feite taxus was. Oeps. Taxus bevat taxine en dat is giftig (erg giftig, dus).
Als een haas naar huis, internet checken. Shit. Geen duidelijke instructies over wat te doen (overgeven? melk drinken? norit met handenvol naar binnen werken?). Op naar de EHBO, het vooruitzicht schuimbekkend alleen in mijn flat aan m'n einde te komen, trok me niet. Bij de Eerste Hulp een raar verhaal moeten vertellen, zorgelijk aangekeken worden door een verpleegster ("Ik moet het u vragen, maar overweegt u wel eens... " etc.). Een paar uur aan de monitor liggen en je schamen (ze hebben hier wel wat beters te doen dan zich druk maken over een stomme trut met aanleg voor bizarre experimenten). Ondertussen werd me gevraagd hoeveel naaldjes ik binnen had gekregen, werd me verteld dat je met een minuscuul beetje taxine een paard kunt omleggen en meer opwekkends. Het liep met een sisser af en zo hadden alle dienstdoende medewerkers van de Eerste Hulp van het Utrechtse Diakonessenhuis weer een goed verhaal voor bij de borrel.
Dat kon ik ook weer van mijn things-to-do lijstje afvoeren: een echt YOLO moment.
No comments:
Post a Comment