Wednesday, February 2, 2011

Naief, maar vooral dood

De beul legde een paar dagen geleden de strop om haar nek. Niet niet veel later leefde Zahra Bahrami niet meer. Zahra, die zich in 1994 in Nederland vestigde en de Nederlandse nationaliteit aannam, was Iraans en bleef Iraans. Haar Nederlandse paspoort bood haar weliswaar de ondersteuning van goede advocaten en de Nederlandse regering,  maar uiteindelijk geen bescherming.

Was ze een drugsmokkelaar, zoals de Iraanse regering ons graag wil doen geloven? Of was ze een  naieve, kritische Nederlands/Iraanse vrouw, die het ongeluk had om op het verkeerde moment op de verkeerde plek te zijn? Namelijk net toen er in Teheran volop gedemonstreerd werd tegen de regering.

Misschien doet het eigenlijk niet ter zake. De doodstraf is hoe dan ook barbaars.

Ik denk aan haar dochter die -nietsvermoedend- de telefoon opnam toen er gebeld werd door een journalist van Trouw. Of ze iets wist van de terechtstelling van haar moeder? Want het gerucht deed de ronde dat ze geexecuteerd was...

Doet het terzake dat Zahra in 2003 wegens drugssmokkel een jaar in een Nederlandse gevangenis zat?

Zou ze werkelijk zo dom zijn geweest om nog eens in de fout te gaan? In Iran, een land waarover ze waarschijnlijk weinig illusies had? Het kan, maar het wil er bij mij niet in.

En eigenlijk doet het er niet toe.

De Iraanse regering is cynisch en rucksichtlos genoeg om gewoon een Iranier met dubbele nationaliteit te arresteren en te veroordelen en vervolgens ter dood te brengen. Zahra was het gedroomde slachtoffer: ze had een veroordeling wegens smokkel op haar naam staan (en dat wisten ze in Teheran hoogstwaarschijnlijk) en ze had meegedaan aan de protesten van afgelopen zomer, en ze had een Nederlands paspoort. Bingo.

Neem zo iemand te grazen en je weet dat je heel veel publiciteit krijgt en dat er bij alle kritische Iraniers in het buitenland (met hun radiostations, hun websites, hun tweets) de angst weer goed in zit.
Intimidatie van het zuiverste water, niets meer, niets minder. De achterliggende boodschap is klip en klaar: waag het niet om je met je vaderland te bemoeien, want we pakken je. En hoe.     

1 comment:

  1. Yo Ado!

    Ik wist dat ik niet teleurgesteld zou worden, een keek op de week met het oog op morgen, niks teveelado...

    ReplyDelete