Vanochtend nam ik de vrijheid om in mijn blote kont door het huis te lopen. Ondertussen luisterde ik naar Radio 1. Ik hoorde over de Wet Openbaarheid van Bestuur. Met deze wet in de hand kun je (als journalist maar ook als prive persoon) achterhalen welke overwegingen hebben gespeeld bij ambtelijke besluitvorming. De wet trad in de jaren tachtig in werking en was toen buitengewoon vooruitstrevend. Met de loop der jaren is de wet stapje bij beetje uitgehold. En dat proces gaat verder, als het aan minister Donner ligt.
En hoewel ik God op mijn blote knietjes dank dat ik hier mag wonen, leven en werken (dat had voor het zelfde geld ook Syrie, Darfur of Myanmar kunnen zijn), zit dit me wel dwars. Net zo goed als er volgens Bits of Freedom in Nederland in 2009 per dag evenveel telefoontaps waren als in de Verenigde Staten gedurende een heel jaar. Dat geeft te denken.
Geweldig al die vrijheid, maar vooral iets om erg zuinig op te zijn en vooral niet al te makkelijk uit handen te geven.
No comments:
Post a Comment