Typisch zo'n jongen die het allemaal mee lijkt te zitten. Jaloersmakend, of op zijn minst te benijden. Philip Huff debuteerde niet alleen met een prachtige roman, als student was hij ook nog eens de prive chauffeur van de schrijver Martin Bril (1959-2009). Dat moeten mooie ritjes zijn geweest.
Zo goed als Huff alles op een rijtje lijkt te hebben, zo vertwijfeld is de 18-jarige Ben, de hoofdpersoon van 'Dagen van gras'. Even de flaptekst: "Ben is na een periode van zwaar drugsgebruik in een psychose geraakte en opgenomen in een jeugdkliniek. Terugblikkend vertelt hij over zijn jeugd op het landgoed Weldra, over het moeizame huwelijk van zijn ouders (...). Maar vooral over Tom, de jongen die in alles net anders is dan Ben. Dagen van gras vertelt het verhaal van een intense jongensvriendschap, en hoe die vriendschap in rook op ging."
Huff schreef een meeslepend en ontroerend boek. Ben vertelt jou zijn verhaal en laat je zo ook meedelen in zijn liefde voor de muziek van ondermeer de Beatles. Maar het meest knappe is dat Huff heel subtiel je allerlei hints geeft hoe het werkelijk zou kunnen zijn gegaan met Ben. Tussen de regels door, met kleine verwijzingen, waardoor alles in een ander licht komt te staan. Heel bijzonder.
No comments:
Post a Comment